نادیده گرفتن یک تهدید امنیتی واحد می تواند یک رویداد جدی ایجاد کند که می تواند به شدت اعتماد جامعه و مصرف کننده را از بین ببرد، شهرت و نام تجاری را خدشه دار کند، بر ارزش گذاری شرکت ها تأثیر منفی بگذارد و مزیتی برای رقبا ایجاد کند. در این مقاله، چهار اشتباه رایج را که میتوانند به برنامه امنیتی شما آسیب بزنند، بررسی می شود.
1- نادیده گرفتن اصول اولیه
یکی از رایجترین اشتباهاتی که همچنان شاهد آن هستیم این است که سازمانها به شیوههای امنیت سایبری پایبند نیستند. گزارش دفاع دیجیتال مایکروسافت نشان میدهد که امنیت ضعیف سایبری هنوز هم اولین دلیل برای آشکار شدن آسیبپذیریها است. در واقع، طبق داده های این گزارش، رعایت نکات اولیه امنیتی از سازمان شما در برابر 98 درصد حملات محافظت می کند.
چندین مرحله وجود دارد که سازمان ها می توانند برای حفظ و تقویت وضعیت امنیتی کلی خود انجام دهند:
فعال کردن احراز هویت چند عاملی (MFA) : همیشه بر اساس تمام نقاط داده موجود، از جمله هویت کاربر، موقعیت مکانی، سلامت دستگاه، سرویس یا حجم کار، طبقهبندی دادهها و ناهنجاریها، احراز هویت و مجوز را صادر کنید.
اعمال حداقل دسترسی: به عنوان یکی از سه اصل Zero Trust ، اعمال حداقل امتیاز دسترسی کاربر را با دسترسی به موقع و به اندازه کافی (JIT/JEA)، سیاست های تطبیقی مبتنی بر ریسک و حفاظت از داده ها محدود می کند. این کار هم داده ها و هم بهره وری را ایمن می کند.
به روز نگه داشتن نرم افزارها: با اطمینان از اینکه دستگاه ها، زیرساخت ها و برنامه های سازمان شما به روز هستند و به درستی پیکربندی شده اند، خطر آسیب پذیری های نرم افزار را کاهش دهید.
از ابزارهای ضد بدافزار استفاده کنید: با نصب و فعال کردن راه حل های ضد بدافزار در تمام نقاط پایانی و دستگاه ها، اجرای حملات بدافزار را متوقف کنید.
از داده های خود محافظت کنید: بدانید که داده های حساس شما در کجا ذخیره می شوند و چه کسی به آنها دسترسی دارد. بهترین شیوه های حفاظت از داده ها مانند اعمال برچسب های حساسیت و سیاست های پیشگیری از از دست دادن داده ها (DLP) را اجرا کنید.
2- داشتن توهم امنیت کاذب
یکی از بزرگترین موضوعاتی که باید به سازمان ها منتقل شود این است که سازگاری همیشه به این معنی نیست که شما ایمن هستیدتغییر مقررات حفظ حریم خصوصی، همراه با منابع محدود مانند بودجه و کمبود استعدادها، به پیچیدگی های کسب و کار امروزی می افزاید. در حالی که مهاجمان به طور مداوم در حال جستجوی راههای جدید برای نفوذ به یک محیط هستند، باید از محافظت در برابر آسیبهای زیانبار اجتنابناپذیر کمک کنیم.
3- عدم شناخت محیط
شناسایی و مدیریت ریسکهای امنیتی و دادهای در سازمان شما میتواند چالش برانگیز باشد، بهویژه زمانی که محیط خود را نمیشناسید. اگر دید کلی در سراسر محیط نداشته باشید، نمی توانید شناسایی کنید که حمله در کجا انجام شده است. این بینش ها به تیم های امنیتی کمک می کند تا نگرانی های بالقوه را شناسایی کنند و بتوانند به تسریع زمان برای اقدام کمک کنند. شناخت محیط خود به کاهش پیچیدگی های موجود در سازمان ها نیز کمک می کند.
4- نداشتن طرح مقابله با فاجعه
حملات سایبری اجتناب ناپذیر هستند، حتی اگر ساز و کارهای دفاعی مناسبی را در اختیار داشته باشید. داشتن یک طرح مقابله با فاجعه در مورد به حداقل رساندن آسیب پس از وقوع یک رویداد است. اول از همه، کارمندان باید بدانند که هنگام وقوع حمله با چه کسی تماس بگیرند. اگر کارمندی در جریان نباشد که در صورت بروز حادثه باید با مدیر ارشد امنیت اطلاعات یا سایر کارمندان مربوطه تماس بگیرد تا درباره رسیدگی هر چه سریعتر به حادثه با آنها مشورت کند، بعید است که برای مدتی طولانی در سمت خود باقی بماند. این موضوع نیز به آشنایی با محیط مرتبط است. به عنوان یک کسبوکار باید استراتژی بازیابی از فاجعه و تداوم کسبوکار داشته باشید تا در صورت بروز مشکلات برنامهریزی شده یا نشده دادهها و برنامههای کاربردی خود را حفظ نموده و عملیات آنلاینتان را به خوبی انجام دهید.در حالی که این چهار اشتباه رایج هستند، اما با ترکیبی درست از راه حل ها می توان آنها را برطرف کرد.