مشارکت تیم قرمز مزایایی نسبت به سایر روش ها و فناوری ها در بهبود وضعیت امنیتی یک سازمان دارد.
تیم قرمز می تواند توانایی ها و نقایص دارایی های مختلف امنیتی یک سازمان را شناسایی کند و ارزیابی منحصر به فردی از آمادگی یک سازمان برای مقاومت در برابر تلاش های یک هکر مخرب ارائه می دهد.
درک این نکته مهم است که این ارزیابی به خوبی هکرهای انجام دهنده آن است و ارزیابی کنندگان به اندازه دامنه و قواعد تعامل با آنها محدود یا دارای قدرت هستند. در همه مواردی که با شرایط مناسب در نظر گرفته می شوند ، تیم قرمز در مقایسه با رفع واکنش های امنیتی ، پس از رفع آنها ، بازده هزینه بالاتری در بهبود وضعیت امنیتی ایجاد می کند.
تیم قرمز را می‌توان به عنوان یک ابزار تیز در نظر گرفت زیرا در دست های غیر آموزش دیده یا غیراخلاقی می تواند بسیار خطرناک باشد. در جایی که بسیاری از فن آوری های امنیتی حول مفهوم واکنش ساخته شده اند ، تیم قرمز به یک سازمان اجازه می دهد تا قبل از شروع مصالحه ، نه بعد از آن ، مسائل امنیتی را دنبال کند. ممکن است ادعا شود که فعالیتهایی مانند اسکن آسیب پذیری و مدیریت خوب نیز پیشگیرانه است اما توجه به این نکته مهم است:
اگرچه این اتفاق اساس واکنش به یک رویداد امنیتی در داخل یک سازمان نیست ، اما هر دو ، واکنش به رویدادهای امنیتی در جای دیگر است که جزئیاتی را برای آسیب پذیری های جدید ارائه می دهد تا بتوان آنها را اسکن یا برطرف کرد.
برخی دیگر تیم قرمز را یک ابزار ماهیتی فعال می دانند که هدف آن شناسایی شاخص های سازش از سوی بازیگران موجود در سازمان است که ممکن است متجاوز شناخته شده باشند یا نباشند.
منبع : کتاب Professional Red Teaming از Jacob G.Oakley
